- nupuišinti
- 1 nupuĩšinti žr. nupaišinti: Mano ranką nupuĩšyt? Neduosiu! Žml. | refl.: Nusipuišino kaip velniukas Lnkv. \ puišinti; apipuišinti; įpuišinti; išpuišinti; nupuišinti; supuišinti
Dictionary of the Lithuanian Language.
Dictionary of the Lithuanian Language.
apipuišinti — 1 apipuĩšinti Š žr. apipaišinti: Appuišinu N. | refl. Š; R, N. puišinti; apipuišinti; įpuišinti; išpuišinti; nupuišinti; supuišinti … Dictionary of the Lithuanian Language
išpuišinti — 1 išpuĩšinti; R64, MŽ86 žr. išpaišinti: Kas gi taũ išpuĩšino? Sb. Su traktoristais pašoko, tai kad išpuĩšino pilvą! Slm. ^ Katilą išpuišintą nenušveisi B. | refl. JI634, Š; R: Nelįsk prie puodų – išsipuĩšinsi Tj. Kadgi ir išsipuĩšinus tu,… … Dictionary of the Lithuanian Language
supuišinti — 1 supuĩšinti žr. supaišinti: Vakar išsimazgojau [prijuostę], šiandiej pagriebiau prie pečiui, tuoj ir supuĩšinau Pnd. | refl.; N: Krėsdamas kaminą kad susipuĩšino visas! Pnd. puišinti; apipuišinti; įpuišinti; išpuišinti; nupuišinti; supuišinti … Dictionary of the Lithuanian Language
įpuišinti — 1 įpuĩšinti Š žr. įpaišinti. | refl.: Va, ravėjau – insipuĩšinau Ad. puišinti; apipuišinti; įpuišinti; išpuišinti; nupuišinti; supuišinti … Dictionary of the Lithuanian Language